دانش بومی در مدیریت مصرف بهینه آب در کشاورزی ویژه استان یزد

آب از جمله نهاده هایی است که در تولید محصولات کشاورزی در استان یزد از اهمیت بسیاری برخوردار است. از گذشته، محدودیت های منابع آبی استفاده از روش های مدیریتی خاص را به منظور افزایش «بهره وری» جنبه های کیفی و کمی در مناطق کویری، از جمله استان یزد، الزام آور ساخته است. یکی از این روش های مدیریتی کاربرد کم آبیاری با استفاده از دانش بومی است.

اصولا کم آبیاری نوعی روش مدیریتی به شمار می رود که با در نظر گرفتن سایر شرایط و عوامل مؤثر، به هر طریق ممکن بتواند بازدهی خالص به ازای واحد آب مصرفی را به حداکثر برساند. بررسی پیشینه کشاورزی در مناطق کوهستانی استان یزد نشان می دهد که کشاورزان نسل های متمادی است که از این دانش بومی استفاده می کنند.

شیوه به کارگیری این روش عموما در آبیاری سطحی است. این دستنامه برگرفته است از قسمتی از نتایج طرح تحقیقاتی مصوب جمع آوری و ثبت دانش بومی بخش کشاورزی در روستاهای شهرستان تفت و به بررسی دانش بومی کاربرد روش کم آبیاری و چگونگی استفاده از روش فوق در مدیریت کشاورزی می پردازد.