قیچی یا برک ابزاری است که به وسیله آن پارچه، کاغذ، مو و اشیاء دیگر را می‌برند و دارای دو شاخه بُرنده‌است که از وسط به یکدیگر وصل شده‌اند و هر چیز جامدی را به کمک آن می‌برند. قیچی از ترکیب دو نوع ماشین ساده یعنی گوه و اهرم تشکیل می‌شود.
نام‌های اصیل فارسی آن دوکارد، گاز و ناخن‌پیرای بوده که مدتی با نام عربی مقراض و در دوره جدید در ایران با نام ترکی قیچی (در اصل قیچا) نامیده می‌شود. البته برخی ریشهٔ این واژه را قی‌چین یعنی ابزاری که قی شمع را می‌چیند دانسته‌اند.
انواع قیچی
انواع قیچی به دو نوع اصلی تقسیم می‌شوند:
قیچی‌های خانگی
این نوع قیچی‌ها تیغه‌هایی با طول کوچک‌تر از ۱۵ سانتیمتر دارند و دسته‌های آن‌ها نیز همین اندازه‌است و جا انگشتی‌های تقریباً هم پهنا دارد. قیچی‌های سلمانی و آشپزخانه از این نوع هستند.
قیچی‌های کار
این نوع قیچی‌ها تیغه‌هایی بلندتر از ۱۵ سانتیمتر دارند و معمولاً سوراخ جا انگشتی یکی از دسته‌های آن‌ها گشادتر است و برای چند انگشت جا دارد در حالی‌که دستهٔ دیگر آن‌ها سوراخی یک انگشتی دارد. قیچی‌های باغبانی و صنعتی (آهنبری) از این نوع هستند.
انواع قیچی به طور کل این‌ها هستند: قیچی سلمانی – قیچی خیاطی – قیچی آشپزخانه – قیچی فرش – قیچی پانسمان – قیچی باغبانی – قیچی برقی – قیچی خودتیز – قیچی ورق‌بر – قیچی پشم‌زنی – قیچی قوطی‌بازکن – قیچی هیدرولیک.
